Ркаил Зәйдулла: «…хәтта күзләремә яшьләр килде»

Анда катнашкан әлеге зур төркемдә Татарстан Язучылар берлеге җитәкчесе, Г. Тукай премиясе лауреаты Ркаил Зәйдулла да бар иде. 
Язучы яза, ә менә язучылар җитәкчесе язып кына калмый, каләмдәшләренең әсәрләрен укырга да вакыт табарга тырыша.
    - Якутиядән кайтканда самолетта Рәфкать Шаһиевның “Элеккечә түгел без генә” повестен укып чыктым. "Казан утлары"нда ул “Гайшә-Фатыйма” исеме белән басылды. Күптән мондый әсәр укыганым булмаган икән. Янәшәдә утырган Фәрит Бикчәнтәй, шуның кадәр нәрсә укыйсың, караңгы бит инде, ди. Аерылып булмый. Ике-өч урында хәтта күзләремә яшьләр килде. Шәп! – диде Р. Зәйдулла, үзенең гөбердәп чыккан күкрәк тавышына хисләрен кушып.
    Гөрнәдирдәй мишәрне дә “селкетерлек” булгач, димәк, начар әсәр булмаган.