Иртән торып, тәрәзәңне кояшка ачсаң, йортыңа бәрәкәт килер.

lЮлга чыкканда дога укып, пакьләнеп чык- юлың уңар.

lЙортта гөлләр үстер - сабагына фәрештәләр кунар.

lАчулы чагыңда юын - басылырсың.

lМәрхүм янында кычкырып елау да, артык көлү дә тыела.

lАкчаңны алган көнне өйдә кундыр, бәрәкәтле булыр.

lЯшь балага карап соклан-ганның киеменнән жебен яки чәчен алып кал, төнлә бала уянып еласа, шул җеп яки чәч белән төтәсләп, аятел-көрси укы, елаудан туктар.

lБала киемен, уенчыкларын идәннән, аяк астыннан алып куегыз, бала сау булыр.

lБисмилла әйтеп пеше-ренсәң, фәрештәләр куаныр. Сүгенми, ачуланмый пешерен - фәрештә канат очын ашыңа тыгып торыр.

lТабын, идән пакь, урын-җирең җыюлы булсын - йортка хөрлек-бәрәкәт килер.

lКиемнәрне җыештырып, урнаштырып тор - саулык артыр.

lКунак үзенең күчтәнә-ченнән авыз итсә, гомере озын булыр.

lКунакны күчтәнәч белән озат, чәй эчкәндә тәм-том белән сыйла - начар итеп сөйли алмас.

lЭчке киемне кешедән яшереп куй, күзгә чалынмасын -  энергиягез үзегездә калыр.

lИрегез белән якын мө-нәсәбәтләрегез хакында кешегә сөйләмәгез - көнләшеп, арагызга салкын су сипмәсеннәр.

lҮзегез йоклаган җәймәдә читләрне йоклатмагыз - аралар суыныр, бөтен тышлык, җәймәләрне гел алмаштырыгыз.

lИрегез биш бармакның бер бармагы хәтле генә сезнең яшерен эшегезне белсен, башы тыныч булыр.

lОшамаган кешедән су, икмәк, чәй кебек әйбер алмагыз - көчегез үзегездә калыр.

lКемне әрләсәң дә, изге теләкләр белән әрлә - «бәхетле булсын», «хәлә-леннән уңсын» дип.